İntikamcı [Kyotari]

[NatsuDragneelGM]

Kyotari, bugün hikayesini dinleyeceğiniz, on altı yaşında sessiz sakin bir çocuktur. Yani huyuna giderseniz sessiz sakindir. Tabi gider de onun ustasını öldürürseniz sizin peşinize öyle bir düşer ki vay halinize. Ancak bu sefer öyle olacak gibi görünmüyordu, delikanlının ustasını öldürenlerin kimliğine dair elindeki tek ipucu üstünde kuru kafa işareti olan bir paraydı. Kyotari, çinko gibi bir metalden yapılan bu parayı bayıltıldığı yatağın altında bulmuştu. Bunun dışında ne hatırladığı bir yüz, ne başka bir ipucu vardı. Ustanın ölümüne karışan kişilerin hepsi de yüzlerini tamamen kapatmışlardı.

Neyse bırakalım bunları, şimdi Kyotari ne yapacaktı önemli olan bu. Aç ya da açıkta değildi. Bir sıkıntısı da yok sayılırdı. Kendini rahatlıkla ustasının intikamına verebilirdi...

[Halloween]

Kimsesi kalmamıştı.Hayatındaki tek arkadaşı yoldaşını kaybetmişti.Çok küçük bir neden için ustasını öldürmüşlerdi.Borç ödeyememek bu Kyotari`nin gözünde çok büyük bir şey değildi.Bu yüzde anlayamıyordu.Bu yüzden çok öfkelenmişti.Bir insan para için neden birini öldürür ki? bu düşünceler beynini yiyip bitiriyordu düşündükçe daha çok öfkeleniyordu.Öfkesi onu ele geçirdi ve harekete geçmeye karar verdi.Eşyalarını ve Kuru kafalı parayı alıp yola çıktı.Ama bir planı yoktu ama o adamları bulmak zorundaydı bir köşeye oturup elindeki parayla oynayarak düşünmeye başladı bu paranın sahiplerini nasıl bulabilirdi? öncelikle bu paranın nerede kullanıldığını bulmalıydı.Ama nasıl aklına birine sormaktan başka bir şey gelmiyordu.Ama kime soracaktı ustası harç kimseyi tanımıyordu.Tek çaresi sokakta birine sormaktı.Ama insanlarla pek iletişime girmediği için nasıl konuşacağını pek bilmiyordu ama çaresizdi yapmak zorundaydı.Sokakta yürümeye başladı.Önüne çıkan ilk insana
" Bu paranın nerede kullanıldığını biliyor musun "
dedi.

(Sanırım pek uzun olmadı )

[NatsuDragneelGM]

Kyotari derin düşünceler arasında kaybolmuş durumdaydı. Gözleri elindeki metal parada takılmıştı. Bu düşünceler onu öfkeye boğuyor, aklından geçen her bir kelime onu daha da kudurtuyordu. Bir süre sonra bu öfke onu harekete geçmeye, ustasının katillerini bulmaya, onları öldürmeye, en azından bu uğurda hayatını vermeye itmişti. Bir kaç eşyasını ve kuru kafa işaretiyle bezenmiş parayı cebine attı genç adam. Karşısına çıkan ilk adamın önünde bu parayı cebinden çıkarıp, gösterecek bu şekilde bir yere varmaya çalışacaktı.

Nitekim ilk denemede varamazdı. Karşısına çıkan ilk kişi, göbekli, kirli sakallı ve kel yaşlı bir adamdı. Kabaca seni yoksaydı. Yönünü değiştirip uzaklaşırken "Ne biliyim ben müneccim miyim?" dedi. Her ne kadar karşına çıkan bu adam seni sinirlendirmiş olsa da onun üstüne atılıp iyice benzetmek hiç bir işine yaramayacaktı genç adamın. Bu yüzden hikayenin mutlu sonla bitmesi için denemeye devam etmelisin.

[Halloween]

"Lanet şişman"
Adam gerçekten Kyotari`yi sinirlendirmişti.İyi bir niyetle sormasına rağmen sert bir cevap almıştı.Önemli bir işi olmasa adamı oracıkta dövebilirdi.Ama kendisini tutmak zorundaydı.Hemen pislik katilleri bulmalıydı.Elindeki tek ipucu kuru kafalı paraydı.Tek şansı paranın nerede kimlerin kullandığını bulmaktı.Yoldan geçen insanlara sormasına rağmen  pek ümitli değildi.Şişman adamdan aldığı cevap ümidini azaltmıştı.Belkide başka bir yol bulmalıydı.Biraz ilerideki çocuk parkına yürüdü.Etrafta çocuk sesleri yankılanıyordu.Hemen boş bir bak bulup banka uzandı.Düşünmeye başladı. Ne yapabilirim? paranın sahiplerini nasıl bulabilirim? Bunun tek bir parayla bulunabilecek bir şey olamayacağı kanısına vardı başka ipuçları daha lazımdı.Pek istemese de ustasının öldürüldüğü yere gitmek zorundaydı.Tek ipucu bulunabilecek yer orasıydı.Hemen ustasının öldürüldüğü yere doğru yürümeye başladı .Yürürken ustasının öldürüldüğü gün gözünün önüne geliyordu.Maskeli pislikler.15 dakika yürüdükten sonra vardı.Uzun zamandır uğramadığı bir yerdi.Ustasıyla geçirdiği güzel günler aklına geldi.Birazda olsa bu anılar yüzünü gülümsetmişti.Bu yer tahtadan sıradan küçük bir evdi.Kapıyı açtı ve içeri girdi.Girdiği anda direkt olarak ustasının öldürüldüğü  günün anılarını beyninde canlandı bu psikolojik baskıya dayanamayıp yere yattı.Çok yorgun düşmüştü.Ama ipucu aramak zorundaydı ayağı kalktı ve eve baktı evde eski bir yatak dolap ve birde kitaplık vardı.Hemen aramaya başladı.

[NatsuDragneelGM]

Senin ona dediğin şeyi duymadan köşeyi dönüp başka sokaklar arasında kaybolmuştu. Şişman adam insanlara sorarak bulma konusundaki umudunu kırsa da, sadece yöntem değişikliğine gitti genç adam. Pes etmiyordu, etmeyi düşünmüyordu. Etmeyecekti... Yeni bulduğu yöntem ise daha fazla ipucu bulmak için ustasının evine gitmekti. Bu eve tekrar girmek onu üzüyordu, ustasının öldüğü evin eşiğinden tekrar içeri girmek onu yıkmıştı. Bir süre sadece kafasını toplamak için yerde uzandı. Ama en sonunda yapması gereken iş ağır bastı, üzüntülerinden kurtuldu. Etrafı aramaya başladı, aradığı şeyin ne olduğunu bilmese bile bir delil gördüğünde anlayabilirdi. Böyle düşünüyordu.

Hikayemizin kahramanı evi ararken biz de biraz ustasının evinden bahsedelim. Eskisinden çok farklıydı bu ev, eşyaların para edebilecek gibi görünenlerinin çoğu gitmişti. Sadece eski bir kitaplık, çarşafları ve yastığı kayıp, gıcırdayan bir yatak ve son olarak içi boş bir dolap vardı. Duvarların bazı yerleri kan ile boyanmış gibiydi. Kahramanımıza geri dönecek olursak, bu odada bir şey bulamamıştı. Biri sağda biri soldaki iki kapının birisinden de girip oralara da bakabilirdi.