Çan Sesi [Gijiro Hayate Hotaru]

[NatsuDragneelGM]

Duyulan bir çınlama sesiydi. Bir çan sesi. Genç adamı dalgın halinden çıkaran, ancak hala nereden geldiğini anlatamayan bir çan sesi. Biraz arandıktan sonra vazgeçti aramaktan genç büyücü. Negav'ın karmakarışık, bir kayboldun mu bir daha evini zor bulacağın sokaklarında kaybolmuştu. Ama bu durumun iyi bir yanı da vardı, o da bulmak zorunda olduğu bir ev olmamasıydı. Genç büyücü, babasının evinde gittiği günden beri zor bir durumdaydı. Bir ara büyüyü ona öğreten yaşlı amcanın yanında kalsa da, oradan da ayrılmıştı. Ne aptallıktı oradan ayrılmak, yardıma muhtaç biri olmadığını kanıtlamak için, sırf bunun için ayrılmak.

Ama pişman olup geri dönmek de şimdi yakışmazdı. İyi ki şu loncaya katılmıştı. Eternal Tree... İyi bir loncaydı ilk baktığına göre, tabi çok iyi bilemezdi, gördüğü kadarı iyiydi. Aslında orada kalabilirdi ama bir oda kiralayacak kadar parası bile yoktu. Ne yapacaktı şimdi? Ne yapacağını ben de bilmiyorum okuyucum. Belki de yürümeye devam etmeliydi. Yollar insanı bir yere ulaştırırdı sonuçta. Bu tenha yol bile, eğer yürünürse insanı bir yere ulaştırırdı.

[Serininjaa]

"Bilmiyorum ne haldeyim. Gidiyorum gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece ..." diyerek ilerliyordum. Şuan gerçekten çok kötü bir haldeydim. Kalacak yerim yoktu. Ne yapmalıydım ? Bir loncam vardı, Eternal Tree. Lakin loncada oda kiralayacak kadar bile param yoktu. "Ah ah, işim iş ..." dedim iç çekerek. Ardından oturup mantıklı bir şekilde düşünmeye başladım. Sonra aklıma babamın yaşlı dostu geldi. Ondan yardım isteyebilirdim. Bana hep iyi davranan bir adamdı. Lakin onunla kalamazdım. Sebebini bende bilmiyorum. Lakin sadece bana azda olsa para kazanacağım bir iş bulmasını istemeliydim. Evet gidip bunu yapmalıydım. 

Hemen harekete geçtim ve koşmaya başladım. Babamın yaşlı dostunun evine gidiyordum. Lakin birden kafama tak etti. Bu yaşlı adam nerede oturuyordu ? "Oh olamaz adresi neydi şu yaşlı adamın ?" dedim ve yanımda duran banka oturdum. Düşünmeye başladım. Bu yaşlı adamın yanına gitmem gerekiyordu. Tek kazanç yolum o gibi duruyordu. Bana bir iş bulabilir, verebilirdi. "Nasıl bir yerde oturuyordu bu yaşlı adam ?" dedem kendi kendime. Sonra aklıma tak etti. Şehrin yakınlarındaki ormanlık alanda küçük ağaçtan bir evde yaşıyordu. Bu sokakların gürültüsü ve kirliliğinden bunalıp sessiz bir yere çekilmişti. Yaşlılık ne zor iş ...

Banktan fırladım ve yaşlı adamın evine koşmaya başladım. Bu arada gerçekte güçlü bir hafızamın olduğunu fark ettim. O kadar yıl sonra bile o adamı hatırlamayı başarmıştım. Demek ki aklımda iyi hatıralar bırakmış.

[NatsuDragneelGM]

Buralarda duyamayacağınız, garip bir şarkı mırıldanıyordu genç büyücü. Duyanların ne olduğunu anlamadığı bir şarkı. Yine de şarkının sözleri, eski dillerden birinde, durumunu çok iyi anlatıyordu. Hukuk kitaplarında okuyamayacağı, yaşamadan bilemeyeceği bir sefalet içindeydi. Aslında şu anki hali bir kaç hafta önceki durumundan daha iyiydi. O zamanlar, cebindeki her adımında birbirine çarparak şakırdayan gümüş sikkeler de yoktu. Şu sokaklarda yürüyen insanlara göre az para olabilirdi 10 Drachma, hatta eski senin de yere düşse zahmet edip almayacağın bir meblağ idi. 

Ama şuan, şuan bu paralarını değerini bilmen gereken bir zamandı. Her insanın başına gelmiş, ancak yeterince sabırlı olanların atlattığı bir dönemden geçiyordu. Elbette kendisi de atlatacaktı. Yandaki banklardan birine atıverdi kendini kirli pis demeden genç adam. Zaten kendine de o kadar temiz denilemezdi ya... Biraz durakladı o bankta, kafasını kurcalayan şeyleri bir bir uzaklaştırdı. Babasının bir arkadaşına gitmeyi kararlaştırdı. Yola koyuldu hızlı ve tereddütsüz adımlarla. Nehrin karşı kıyısındaki bir ormana gidecekti. Tabi ne tarafa gideceğini bilmiyordu genç adam, ama bir köprü hatırlıyordu. Orayı bulsa belki yaşlı adamın evini de hatırlayabilirdi. 

Yürümeye devam edince, karşısına dev gibi bir duvar çıktı. Şehrin etrafını saran surlardı bunlar. Arkasından gürül gürül su sesi geliyordu bu duvarın, daha doğrusu, surun. Şimdi ne yapacağını düşünmeliydi. Suru takip ederse bir kapıya ulaşırdı. Ama sağ taraftan mı giderse kapıya ulaşacaktı, yoksa sol taraftan giderse mi kapıya ulaşacaktı bilmiyordu. Aklına çılgınca bir fikir daha geldi, belki surların üstünden geçmeyi deneyebilirdi. Tabi eskiden okuduğu kitaplara göre bu kaçakçılık sayılırdı ve eğer solda elli metre ilerdeki şey bir gözcü kulesi ise yakalanma ihtimali çok yüksekti.

Out:

[Serininjaa]

Bir karşımda duran sura, bir bu surun tepesine, bir sağına, bir de soluna bakıyorum. Şehri çevreleyen surlar anlaşılan sorun çıkaracaktı. Şimdi ne yapmalıydı. Bunun tepesine tırmanıp diğer tarafa geçmek en sağlam yoldu ama yorucu olabilirdi ve daha da önemlisi beni görüp haydut,hırsız veya kaçak sanabilirlerdi. Hiçbir şekilde ispat edemezdim de haydut olmadığımı... Sağa gidersem tam olarak çıkış yolunu bulacağımı garantileyemezdim. Aynı şekilde Sola gidersem de tam olarak çıkış yolunu bulacağımı garantileyemezdim. Bu gerçekten kötü bir durumdu.

 

Beni yavaşlata bilirdi . Lakin Sağa gidersem %50, Sola gidersem %50 ve üstünden tırmanırsam %100 doğru çıkışı bulabilecektim. Lakin asıl sorun hangisini yapmam gerektiğiydi. Tam o sırada hiç saymadığım bir çıkış yolu daha fark ettim. Altından da gidebilirdim ! Evet altından gidersem tam olarak amacıma ulaşırdım. Lakin bir kez daha düşündüğümde alttan çukur kazarsam da surların üstünden tırmanmakla aynı risk vardı. Haydut olmadığımı kanıtlayamazdım. Ne yapmalıydım, ne yapabilirdim ! 

Yere öylece oturdum ve iyice düşünmeye başladım. "Ne yapsam ne yapsam ?" Bu sırada usul usul esen rüzgarı hissettim ve işte bu ! Rüzgarın estiği tarafta açık bir yer vardır. Rüzgarın esmediği taraf ise kapalıdır. Gayet mantıklıydı. Ardından yerimden kalktım ve rüzgarın yönüne koşmaya başladım. Sanırım bu kez bulmayı başarmıştım.

[NatsuDragneelGM]

Genç adam rüzgarın geldiği yöne doğru koşmaya başladı. Gören biri buna koşmak diyemezdi gerçi, sırtındaki o balta ile koşunca sadece fazladan efor harcıyordu. Ama isabetli bir tahmin yapmıştı genç büyücü. Fazla yorulmadan kapıya ulaşmıştı. Kapıya biraz daha uzak olsa belki o hafif esinti gelmezdi ama kapı görüş alanının hemen dışındaydı. Bu yüzden göremese bile rüzgarı hissedebilirdi. Her neyse işte, eninde sonunda genç adam koca baltasıyla koşa koşa kapıyı görebilmişti. Bu kapı, her ne kadar surları takip ettiği için görüş açısı yamuk olan genç büyücü tarafından görülmese de, surlar arasındaki bir boşluktan oluşuyor. Yani kapı dediğimize bakmayın, öyle açılıp kapatılacak bir şey değil bu, iki sur arasındaki bir boşluk. Gerçi surlar da birlikteliğini sürdürüyor hala, surlar arasındaki boşluğun üstünde bir kolon misali surun iki yakasını birbirine bağlanmış ve üstünde de pek çok nöbetçi var.

Kapının orada bir hareketlilik olduğunu görebiliyorsun. Bir grup insan kapının önünde yığılmış halde kapıdan çıkıyor, bir grup çıkmak için bekliyor, bir grup ise içeriye giriyor. Biraz daha yaklaşınca kapının etrafında dizilmiş nöbetçileri görebilir hale geliyorsun. İki nöbetçi kapının sağ kısmında, sol kısmında, biraz önce dediğim gibi kapının üstünde her tarafta bir sürü gardiyan var. Şu halinle dışarı çıkman seni biraz uğraştırabilir gibi. Fazla dikkat çekmesin diye kirli bezlerle sardığın baltanı görmek isteyebilir nöbetçiler.

[Serininjaa]

Sonunda kapıyı bulmuştum. Dışarı çıkacaktım. Lakin baltama bakmak isterlerse ne diyecektim ? Düşünmem gerekiyordu. Bir sürü gardiyanın arasından nasıl kaçıp geçebilirdim. [/color]"Hım, bir sürü gardiyan var ve geçmem gerekiyor nasıl yapsam acaba .." dedim kendi kendime. Kapıyı buldu, aferin bana ama asıl iş buradan sonra başlıyor gibiydi. Bir şekilde geçmeliydim. Hem baltamı görürlerse ne diyebilirler ki ? "Ah dostum .. Ne yapmalı ? " dedim öylece. Aklıma hiçbir şey gelmiyordu. En kolay yolu seçip içeri direk girecektim. 


Hemen atıldım ve ilerlemeye çalışmaya başladım. Koca kapıdan geçerken beni farketseler bile bir şekilde atlatabilirdim onları. Bayağı yorgun ve bitkin görünüyorlardı. Bu benim için avantajdı. Hemen de sevinmemek lazım ama hele bir dışarıya çıkayım, hele bir surları geçeyim. Rahatlayacaktım. Hadi bakalım belki farketmezler. Lakin denemeden bir şey diyemezdim. Dediklerine veya sorduklarına karşı cevap verecektim. Bu yüzden bu kadar çok düşünmeme gerek yoktu. Direk atıldım ve yürümeye başladım. Sanki tüm gardiyanlar bana bakıyormuş gibi hissediyordum. Hım aslında hiçbir şey yoktu. Hepsi yorgun ve bitkindi ve beni fark edemiyorlardı. Sanırım surların ardını görmeyi başaracaktım.

[NatsuDragneelGM]

Yürümeye devam ediyor gergin bir şekilde anlattığım hikayenin kahramanı. Adımları o fark etmeden hızlanıyor ve iki metrelik mesafede iki defa yutkunuyor. Kapının hemen önünde hiç bir duraklama olmadan geçiyor genç büyücü. Su, üstünden geçtiği köprünün altından gürül gürül akıyor, az önce kapıyı bulmasını sağlayan meltem biraz güçleniyor. Köprünün ilerisinde giderek sıklaşan bir koruluk görüyorsun, bu arada nehir de hızla akıyor.

Tam rahat bir nefes almışken, sol omzunda bir baskı hissediyor genç büyücü. Bir el sıkıca kavrıyor omzunu, bir kadın sesi duyuyorsun. "Bir dakika bekler misiniz?"

[Serininjaa]

Bu ince ses beni durdurmaya yetmişti. "Bir dakika bekler misiniz?" diyerek beni durduran sesin sahibi sanırım bir kadına benziyordu. Yoksa gardiyan mıydı ? Belki değildir. Gardiyan çıkarsa işim uzayacaktı ve bu benim için kötü olacaktı. "Hay aksi şeytan !" dedim ve hafifçe kendimi kastım. Lakin diğerlerinin göreceği bir kasma değildi. Daha çok "Ne yapmalıyım acaba ?" gibi bir kasmaydı. Daha rahat olmalıydım. Şimdi dönsem mi ya da dur direk dört nala kaçayım. Tabanları yağlamak daha iyi gözüküyordu şuan. Birden içimden bir ağrı beni vurdu. "Sana ne oluyor böyle Gijiro ?  Benim tanıdığım delikanlı Gijiro böyle yapmazdı. Gayet rahat bir şekilde dönüp "Ne istemiştiniz madam ?" diye sorardı. Ah o koca 5 yılda bunlar mı oldu ? Benim delikanlı oğlan bu hallere mi düştü ? Kafanı çalıştır ve o baltayı soracakların da baltayı ne için taşıdığını düşün. Büyün için değil mi ? Sana büyü için yardım ediyor. Ah hadi git ve kendini göster !" Bu ses babamın sesine benziyordu. İçimdeki bu ses beni rahatlatmıştı. "Pekala babacığım."
dedim ve hafifçe gülümsedin. Ardından sanki beni birisi itiyormuş gibi geri fırladım ve arkamdaki güzel kadına bakakaldım.

İkimizde birbirimize bakıyorduk. Hafifçe kızardım ve sorusuna cevap verdim. "Ne istemiştiniz efendim ?" dedim hafif bir gülümsemeyle.

[NatsuDragneelGM]

"Sırtınızdaki sargılarla kapattığınız şeyi daha iyi görebilir miyim? Ayrıca sağlıklı olduğunuzun bir belgesi ve şehir dışına çıkma izni de almalısınız. Yoksa bu surları geçseniz de köprünün dışına adımınızı bile atamazsınız." Aynen bunu söyledi. Yirmili yaşlarını geçmişti, güzel bir yüzü ve altın orana uyan vücudu vardı. Gülümsüyordu bu genç bayan. Ayrıca demin omzunuzu tutuğunda uyguladığı güç fazlaydı. Bu da sivil giyimli bu gencin sıradan biri olmadığına işaret olabilirdi.

Kızın Temsili Resmi:

[Serininjaa]

Sırtımda bezlerle kapladığı şeyi görmek istiyor. Çoğu kişi bunu gördüğü zaman öldüğü zamandır. Hım, ne yapsam ? Aslında şuan bu değil "...sağlıklı olduğunuzun bir belgesi ve şehir dışına çıkma izni de almalısınız. Yoksa bu surları geçseniz de köprünün dışına adımınızı bile atamazsınız." demişti. Sağlık belgesi ve şehir dışına çıkma izni ? Ah dostum gerçekten mi ? Beni yavaşlatmak için ellerinizden gelen her şeyi yapıyorsunuz. Problem üstüne problem."Puff." dedim çaktırmadan ve bana bakan güzel bayana gülümsedim. Şöyle geri çekilip baktığımız zaman gerçekten çok güzeldi. Siyaha yakın koyu bir mor tonunda saçları vardı. Süt gibi bembeyaz tenin üzerinde bana aşkla bakan açık kahverengimsi gözleri vardı. Güzel olan yüzü ve ona altın orana uyan vücudundan hiç bahsetmiyorum ! Bu kızı etkileme isteği doğuyordu içimde. Neden böyle güzel bir bayanı buraya koymuşlardı ki ? Kesin tanrı benim için yollamıştır. O nazik ve yavaş gülümsemesi ona bambaşka bir çekicilik veriyordu. İçimde volkanlar patlayıp, volkanlar sönüyordu.

Lakin bu güzel, nazik, narin, çekici, zeki, uzun, ince, uzun saçlı, becerikli ve hepsinin başında Negav gardiyanı bayanın içindeki güç biraz fazla büyük gibiydi. Omzumu tutarken bunu hissetmiştim. Bu yüzden bu sefer etkilemek yerine kafamı kullanmak daha yakın geliyordu. Yada dur !! Hem etkileyip hem kafamı da kullanabilirdim. Oh, lanet olsun neden bu kadar zekiyim ?! Oh, yine kendimi övdüm.

Bir an önce bana bakan o gözlere ve cevap bekleyen minik kulaklara yanıt vermeliydim. Lakin sanırım yaşlı adamın evi köprüden gerideydi. Bu yüzden köprü dışına gitmek gibi bir gerekçem yoktu. Bunlardan yola çıkarak güzel yüzlü bayana cevap verecektim. "Sırtımdaki sargılarla kapattığım şeyi daha iyi görmek mi istiyorsunuz ? Tabii, neden olmasın. Görmenizin bir mahsuru yok. Lakin siz ona bakmadan önce şunu söylemeliyim. Sağlık belgesi ve şehir dışına çıkma iznim yok. Nereden alındığını veya nereye gitmem gerektiğini de bilmiyorum. Daha doğrusu Negav'ı bile tam bilmiyorum. Gideceğim yerde köprünün gerisinde, yakınlarında. Bu yüzden surların öbür tarafına geçebilir miyim ?" derken sırtımdaki sargılarla kapattığım şeyi indirmiş, sap kısmının üzerinde ellerimi bağlamış, sağ ayağımı sol ayağımın üzerine yatay, kırık bir şekilde yatırmış ve bayana gülümsüyordum.

rp out:

Spoiler:

[NatsuDragneelGM]

Verdiğin cevap karşındaki kişiyi pek tatmin etmişti. Ama yüz ifadesinde herhangi bir değişiklik olmamıştı, hala gülümsemeye devam ediyordu. Kafasını biraz yana eğdi önce, sonra eski haline getirdi ve elini çenesine götürdü. Kibarca çenesini okşarken sanki kendi kendine konuşuyormuş gibi bir halle söyledi "Hmm, anlıyorum..." diye. Kısa süre sonra bunların üstüne şu cümleleri de ekledi:
"O halde korkarım ki buradan dışarıya çıkmanıza izin veremem. Lütfen size geldiğiniz yoldan geri dönerken eşlik etmeme izin verin."
Bunu söylerken o kadar kibardı ki, için için ona uymak istiyor, sözünden çıkmak istemiyordun. Bir nevi zihin kontrolüydü. Hem de senin için ağır bir zihin kontrolü.

[Serininjaa]

"Oh yeah ! " dedim içimden. Bu güzel bayan benim sözlerimi beğenmiş gibiydi. Gülümsemesinin ardında bunu görebiliyordum. Lakin böyle duvar arkası duyguları herkes göremez. Sadece DELİKANLILAR görür. Evet evet sadece benim gibi yakışıklı, zeki, becerikli, kuvvetli, kıvrak, esnek, çekici ve DELİKANLI bir kişi bunları görebilir. DELİKANLI !

Çenesini ne güzel de okşamıştı bende okşamak istedim bir an. Ama dur !! Ceylanı korkutursan kaçıp gider. Bir daha da böyle güzel, nazik, narin, çekici, zeki, uzun, ince, uzun saçlı, becerikli bir hanımefendiyi nasıl bulacaktım ? Gerçekten zor. Sence de öyle değil mi ? Oh, kesinlikle. Bu bayanla oturup bir şeyler içmek isterdim. Lakin gerçekten de şuan ekonomik bir kriz içerisindeydim. Bir kaç gün sonraya durumumu düzeltip bayanla güzel bir yemek yiyebilirdim. Hım, fena fikir değildi. Gerçekten onu beğenmiştim ve yanımda hoş duruyordu. Bu bayan ve ben gerçekten uyumluyduk ! Lakin onun fikride var. Onu bağlamak da benim elimde....

"O halde korkarım ki buradan dışarıya çıkmanıza izin veremem." demişti bu benim için büyük bir problemdi. "Lütfen size geldiğiniz yoldan geri dönerken eşlik etmeme izin verin." Ardından bu sözleri söylemişti. "...eşlik etmeme izin verin." Oh bu sözler kalbime işlemişti. "Lütfen kız arkadaşınız olmama izin verin." der gibiydi. İzin verin, izin verin, izin, izin, izin .... Sanki bir hipnoz gibiydi. Aşk hipnozu ... Beni ele geçiriyordu. Zihnimi kontrol ediyor gibiydi. Bir oh diyerek kendime geldim. Bu bayan gerçekten güçlüye benziyordu. Ne yapmalıydım ? Onunla kısa bir yürüyüşte bilgi alabilirdim. Lakin işlerimi yavaşlatırdı. Aslında illa yaşlı adamın evine uğramak zorunda değildim. En son 89 yaşında mıydı, neydi. Ki bu uzun zaman önceydi. Artık ölmüş olabilirdi. Ben bu bayanla geri dönmeliydim. Böylesi daha iyiydi. Zaten onunla geri dönmemek elde değil !

Hemen duruşumu düzelttim ve kafamı gökyüzüne yan bir şekilde çevirdim. Ardından elimi kafama götürdüm ve kafamı kaşımaya başladım. "Hıım, şey ... diyecektim ben. Geri dönemeden önce acaba adınızı öğrenebilir miyim ?" dedim ve ona güçlü bir bakış attım. Ardından şöyle devam ettim. "Birine ismini kullanmadan hitap etmeye pek alışık değilim de ... " ardından hafifçe gülümsedim.

[NatsuDragneelGM]

"Korkarım ki ne adımı ne de benimle ilgili başka bir şeyi öğrenemezsiniz bayım." diyor karşındaki kız. Ve bir eliyle de kapıyı gösteriyor. Anladınız sanırım okuyucum, bu kız öyle iki gülüşe bir nezakete kanıp sizden hoşlanacak biri değil. Belki de sadece işi gereği nazik davranıyor .

Sen biraz bozuluyorsun tabi, adını bile söylemedi kız sonuçta. Ama yine de kızın büyüsü genç adamı yine bırakmıyor. Kızla beraber geldiğin yere, kapının önüne kadar yürüyor. Artık tekrar surların içindesin, yapacak başka bir şey bulman lazım açlıktan ölmek istemiyorsan, eğer bulmazsan işin bir hayli zor olacak. Kızın bahsettiği belgeleri alıp şansını tekrar deneyebilir genç adam, ama gerekli belgeler için para gerekli muhtemelen, yani bu yol da sadece zaman kaybı olabilir. Sonrasında zihnini biraz yokluyor, ama misafir olabileceğin surlar içinde yaşayan tanıdık biri yok, ama surların dışına çıkmak için iki farklı kapının bulunduğunu aklına geliyor. Her iki kapıda da aynı şeyler istenecek elbette, ama bir güvenlik zafiyeti olabilir mi diye kontrol edebilirsin. Tabi eğer baltanla beraber uzun bir yolu yürümeye cesaret edebileceksen...

[Serininjaa]

Peh, bana adını da söylememişti. Adını söyleseydi iyiydi. Belki kötü bir şanı olduğu için söylememiştir. Her neyse, bu kız normal değildi ve şu an ona bulaşmamalıydım. Lakin bir şekilde surların öbür tarafına çıkmalıydım.  Lakin ne şekilde çıkacaktım. En ufak bir fikrim yoktu. Bu ben,m için büyük bir sorundu. En iyisi geri dönmek gibiydi. Zaten sayıca üstünlerdi ve büyümü burada göstermeye değmezdi. Eternal Tree'ye dönersem belki biri bana yardım edebilirdi. Orada gayet güçlü ve bilgili kişiler vardı. Benden daha güçlü ve daha bilgili ...

Eternal Tree'nin kapısından ilk kez girecektim. Saha neredeyse hiç denilecek kadar bile gezmemiştim orayı. Utanmalımıydım ? Hayır, ben öyle biri değildim. Gidip tanışarak onlardan yarım isteyebilirdim. Gerçekten mantıklı. Lakin üzerim pek iyi sayılmazdı. Bu yüzden beni kötü görebilirlerdi. Lakin loncaya girmeden önce bana loncanın "Aile" olduğu söylenmişti. Eğer bana ailem yardım etmeyecekse, kim yardım edecekti ? Evet, kendime güvenip oraya gitmeliydim. Son çare buydu.

Yürürken loncada ne gibi insanların olduğunu düşünmeye başladım. Gözlüklü, kısa saçlı, uzun saçlı, gözlüksüz .... Hım, gerçekten çok seçenek vardı. İnsanları etkilemeyi seven benim gibi biri için gerçekten çok seçenek vardı. İyi insanlar oldukları sürece pek problem yoktu aslında. Yürümeye devam ediyordum bu düşünceler kafamdan geçerken ....

[NatsuDragneelGM]

Kahramanımız yolda yürürken, ani bir rüzgar esmeye başlıyor. Rüzgarda savrulan şeyler arasında, bir kağıt geliyor, senin yürüdüğün yönün tersine esen rüzgar sebebiyle yüzüne yapışıp kalıyor. Genç büyücü de bu kağıdı yüzünden çekip alıyor elbette. Kağıdı okuyunca bunun bir iş ilanı olduğunu görüyor, üstünde aynen şunlar yazılı:
"Kış gelmeden önce odun kesecebilecek kadar güçlü biri gerekiyor. Zaten kesilmiş olan odunlar sobaya sığacak kadar küçültülmeli, verecek fazla param yok ama verebilecek güzel bir şeyim var. (Not: Baltayı siz getirmelisiniz.)"

Ayrıca kağıt parçasının üstünde bir adres ve isim de var, Nizumi Ertio. Adresi ise çok uzakta değil, belki de bu işi bir denemelisin.

[Serininjaa]

"Kış gelmeden önce odun kesecebilecek kadar güçlü biri gerekiyor. Zaten kesilmiş olan odunlar sobaya sığacak kadar küçültülmeli, verecek fazla param yok ama verebilecek güzel bir şeyim var. (Not: Baltayı siz getirmelisiniz.)" Ah, vay canına ! Gerçekten de şanslı çıktım, gibi .... " (Not: Baltayı siz getirmelisiniz.)" zaten bir baltaya sahibim. Öyleyse ? Hadi gidelim ! Gerçekten de bu iyi olmuştu. Bu işi deneyebilirdim.

Hemen adresi okudum ve koşmaya başladım. Adresin yazılı olan yere doğru .... Kağıt üzerinde birde isim yazıyordu. "Nizumi Ertio" Bu isim bir yerlerden çağrışım yapsa da hiç tanıdık değildi. Aslında o da değil ; fazla parası olmadığı ve verebilecek güzel bir şeyi olduğunu söylüyordu. Benim de fazla paraya ihtiyacım yoktu zaten. Biraz olsa da yeterdi. Koşarken durdum. Verebilecek güzel bir şey ... Güzel, kişiden kişiye değişebilecek bir terim. "Hım, belki parası yoktur ama pahalı bir eşyası vardır. Kim bilir ..." dedim kısık bir sesle,ohlayarak. Ardından yavaş bir şekilde yürümeye başladım. Ardından hızlanan adımlar geliyordu ve en sonunda arkamdan kovalayan biri varmış gibi koşmaya başladım. Adresin yazılı olduğu yere sadece ve sadece bir sokak kalmıştı. "Sonunda gelebildim !" dedim ayaklarımın topuklarını yere sürterek kendimi durdurduğumda.

[NatsuDragneelGM]

Kahramanımız, o genç adam, sonunda kendine uygun bir iş bulmuştu. Süpriz bir hediye kazanacağı söyleniyordu. Bu görevi bitirip kazandığı hediye de değerli bir şey olursa, karnını doyurup cebindeki parayı biraz arttırabilirdi. Bu nedenle koşmaya başladı, büyüsü istemsiz olarak devreye girip koşmasını oldukça kolaylaştırdı. Ama büyü enerjisinden biraz kaybetmişti genç adam, ev biraz daha uzak olsa belki bir saat kadar büyüsünü bile kullanamayacaktı.

Her neyse, sonuçta ev çok uzakta değildi, kolayca varmıştı ya. Büyü enerjisi biraz azalmış biraz yorulmuş ve susamıştı. Ev sahibi biraz su verebilirdi belki diyerek evin kapısını çalma isteği duydu genç adam. Sahi ya, evden de bahsedelim biraz. Küçük bir bahçesi olan, köşeli hatlara sahip bir evdi. Zaten küçük olan bu bahçenin bir kısmı odun dağıyla kaplanmıştı. Görünüm olarak sade, tek katlı bir evdi.

[Serininjaa]

Koş koş koş ! Sonunda gelmişti evin önüne... Bayağı susamıştım. Bu yüzden kapıyı çaldım. Çaldım derken kaçırmadım haa ! Yanlış anlamayın sadece elimi götürerek zilini çaldım. Ah, zilini de çalmadım yani ... Mecazi anlamda. Oh, her neyse ... Kapıyı açmalarını beklerken evi ve bahçeyi incelemeye başladım. Tek katlı ve sade görünüyordu. Gayet güzeldi bence. Zaten evin bahçesi küçücüktü. Bunun üstüne bahçeye konulan odun dağı iyice daraltmıştı bu küçük bahçeyi. Şöyle diyebilirim "Fena değil."

Kapıyı açarken gecikmiş gibiydiler. Belkide yoklardı. Lakin içeriden baston sesi geliyordu. Yaşlı bir adam olmalıydı. Yaşlı bir adam ne verebilir ki ? Her neyse belkide torunları yada oğlu verecektir. Hım, tekrar kapıyı açmalarını bekledim.

[NatsuDragneelGM]

Demin çaldığın kapı açılıyor ve "Kapı açık. Lütfen girin." şeklinde bir yaşlı adam sesi duyuluyor. Kapıyı ittiğinde, kapının gerçekten açık olduğunu görüyorsun "Başından beri kapı açık mıydı yani?" demeden edemiyorsun kendi kendine. Evin içi loş, bu yüzden tam göremesen de sıradan bir evden farklı görünmüyor dışarıdan bakınca...

[Serininjaa]

"Kapı açık. Lütfen girin." mi ? Dalga mı geçiyorsun ulan ! Bu kadar zaman burada mal gibi boşuna mı bekledim ? Ah dostum ... Her neyse, daha fazla burada direk gibi beklemeden içeri girersem daha iyi olur. İçeri girince de su içmek için izin istemeliyim. Ah gerçekten çok yoruldum. Aslında pek değil ... Lakin çok.

İçerideydim ve burası birkaç milyon altın kadar parlaktı ... Hehehe, şaka yapıyorum. Burası çok loş ve çok ölü gözüküyordu. Lakin tasarım güzeldi...

[NatsuDragneelGM]

Sen kapıdan girince bir şeyin daha farkına varıyor genç büyücü. Ev tamamen siyah beyaz ve çok sade döşenmiş. Dışarısı da çok renkli ya da dikkat çekici değildi zaten. Neyse ne deyip içeride ilerliyor kahramanımız. Tek katlı ve küçük olan bu evde tek bir kapı görünüyor, tek ve açık bir kapı. Kapının çıktığı odadan bir seslenme daha duyunca kapının önüne geliyor tabi ki kahramanımız. Ne var ki içeride yaşlı bir adam falan yok. Loş ortamda parlak, kendi saçlarından daha açık renk genç bir adam parmaklarını silah şeklinde doğrultmuş beklediğini görüyor. Tabi görüyor derken sadece parmaklarını ve saçını biraz görebiliyor, ayrıca daha önce de dediğim gibi loş bir oda, yani karşındaki genci bir daha sokakta görsen tanıyamazsın.

Neyse, neyse. İşte adam böyle kahramanımızı bir iki saniye süzüyor. Genç adam da onu süzecekken alnına bir kurşun yiyor. Bunla kalsa iyi, o daha şoku anlatamamışken bir kaç seri kurşun daha geliyor ve yere düşüyor genç adam. Ayrıca alnı kanamaya başlayıp gözlerinden birini kapamak zorunda kalıyor genç adamın.

Durum kötü yani okuyucum. Peki genç kahraman ne yapacak acaba?

[Serininjaa]

Alnım kanıyordu ve kala kalmıştım. Bir iş için geliyorsun ve alnından kurşun yiyerek oturuyorsun. Ne pislik bir yaşlı adam bu ? "Tanrı beni kahretsin emi! Bir daha görev almaya kalkışmaya .." dedim elimi alnıma götürürken. Gözlerimden biri kapalı olduğundan tam göremiyordum etrafı. Bana kurşunu sıkan gerçekten görevi veren kişi miydi yoksa görevi veren kişide bir suikaste mi uğramıştı ? İşler çorba olacağa benziyordu. Benim bir şeyler yapmam gerekiyordu. Lakin enerjim kalmamıştı. Öyleyse buldum ! Ölü taklidi !